Πριν απο λιγες ημερες επισκευτηκα τις ανηψιες μου, που ειχα πολυ καιρο να τις δω. Αυτες ειναι οι καρτες που ειχαν ετοιμασει για μας, για να μας πουν ποσο τους λειψαμε! Η Μυρτω ειναι 9 χρονων και η Δαναη 6,5.
Questi biglietti, li hanno preparati le mie nipotine, per esprimere la loro goia per la nostra visita, dopo parecchi mesi che non ci vedevamo. Myrtò ha 9 anni e Danae 6,5.
Colgo l'ocasione della trasmissione in diretta da Met di NewYork, di ricordare questa opera che fino agli anni '50, era la più eseguita tra le opere di Verdi.
Il cast della rappresentazione della Met era il seguente :
Direttore d'orchestra : Marco Armiliato Ernani : Marcello Giordani Elvira : Angela Meade Don Carlo : Dimitri Hvorostovsky Giovanna : Mary Ann McCormick Don Ruy Gómez de Silva : Ferruccio Furlanetto Jago : Jeremy Galyon Don Riccardo : Adam Laurence Herskowitz
Messa in scena : Pier Luigi Samaritani.
Sontuoso e impressionante l'allestimento della Met. Eccelenti sia Ferruccio Furlanetto che Dimitri Hvorostrovsky. Le grandi voci tenorili ormai scarseggiano, ma Marcello Giordani supporta egregiamente il ruolo di Ernani. Angela Meade è dotata di una splendida voce, versatile e piena, anche se la sua dizione non è sempre impeccabile.
L' Ernani è un'opera in quattro atti di Giuseppe Verdi su libretto di Francesco Maria Piave, tratta dal dramma di Victor Hugo Hernani.
La prima rappresentazione si svolse al Teatro La Fenice di Venezia l' 9 marzo 1844.
I PERSONAGGI :
ERNANI (Don Giovanni d'Aragona) (tenore) bandito
CARLO (baritono) re di Spagna
ELVIRA (soprano) nipote e fidanzata di Don Ruy Gomez
DON RUY GOMEZ (basso) grande di Spagna
GIOVANNA (soprano) nutrice di Elvira
DON RICCARDO (tenore) scudiero del re
JAGO (basso) scudiero
CORO di Banditi, cavalieri, vassalli, cortigiani, principi, paggi, dame di corte
L'azione si svolge nel 1519 in Spagna e ad Aquisgrana.
LA TRAMA
ATTO I :"Il bandito"
Don Carlo è re di
Spagna ed Ernani sta preparando una rivolta contro di lui per
spodestarlo. Il giovane ama Elvira e, per incontrarla, va sotto mentite
spoglie al castello della famiglia Silva, presso cui vive la giovane.
Anche Elvira ama Ernani, ma è promessa al vecchio conte Don Ruy. Ma
Elvira è amata anche dal re, che si trova anch'egli nel castello.
Ernani, Elvira e Don Carlo si incontrano nella stanza della giovane,
quando sopraggiunge il conte Ruy, che si adira dapprima, poi si calma
quando il re si fa riconoscere, ma esige una punizione per Ernani.
Aiutato da Don Carlo, che lo fa passare per un suo messo, il giovane
riesce tuttavia a sfuggire all'ira del conte. ATTO II :"L'ospite"
La rivolta contro il trono è fallita: Ernani trova rifugio
nel castello dei de Silva, proprio nel giorno in cui si dovrebbero
celebrare le nozze tra il conte ed Elvira. Sicuro ormai di perdere
l'amata, Ernani si costituisce a Don Ruy, il quale per dovere di
ospitalità, anziché denunciarlo, lo prende sotto la sua protezione. Ma
sopraggiunge il re che, con un sotterfugio, riesce a portare via Elvira.
Ernani giura vendetta; ammette, di fronte a Don Ruy, il suo amore per
la giovane e gli promette che vendicherà entrambi. Ma il vecchio gli
impone un patto: poiché ha salvato la vita a Ernani, Elvira gli
appartiene; se la vorrà, gli sarà sufficiente far squillare tre volte un
corno, che il giovane gli lascia in pegno. ATTO III :"La clemenza"
La congiura continua. Ernani incontra i suoi compagni
nel sotterraneo del monumento sepolcrale di Carlo Magno ad Aquisgrana.
Don Carlo, intanto, è eletto imperatore.
Potrebbe uccidere i ribelli,
ma vuole essere magnanimo e, per intercessione di Elvira, concede loro,
in cambio della lealtà, la vita. Come ulteriore prova della sua
benevolenza offre a Ernani la mano della ragazza, perché ha capito che
non amerà mai altri che lui. ATTO IV :"La maschera"
I convitati festeggiano la coppia, durante un sontuoso pranzo di nozze.
Tra gli invitati si aggira, mascherato in un domino nero, Ruy de Silva.
Quando la festa è al culmine, egli si reca in giardino e fa echeggiare
per tre volte, il suono del corno. Ernani sa qual è il suo dovere:
l'onore castigliano ha un codice preciso, e il giovane affonde il pugnale nel suo seno. Sul
suo corpo senza vita cade, uccisa colla stessa arma, la donna che ama.
Informazioni : giuseppeverdi.it il sito ufficiale
Video : Atto I, scena VII
ΕΡΝΑΝΙ του ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΒΕΡΝΤΙ
Ενα μικρο αφιερωμα σ'αυτη την οπερα του Τζουζεππε
Βερντι, που μεχρι την δεκαετια του '50, ηταν η πιο πολυπαρουσιασμενη. Τις
τελευταιες δεκαετιες παρουσιαζεται με μικροτερη συχνοτητα. Υπεροχη μουσικη, και
τεσσερεις εξ'ισου σπουδαιοι ρολοι, που μοιραζονται μεταξυ του τενορου, της
σοπρανου, του βαρυτονου και του μπασσου. Αιτια σταθηκε η παρσουσιαση της σε ζωντανη
αναμεταδοση, απο την Μετροπολιταν Οπερα της Νεας Υορκης, σε ποιoτητα HD.
Βεβαια, η αισθηση της ζωντανης παραστασης δεν μπορει να συγκριθει με τιποτε
αλλο, αλλα στους χαλεπους καιρους που διανυουμε, αρκουμαστε σ'αυτο που μας
προσφερεται.
Το καστ της παραγωγης της Μετ του 2012 ηταν το εξης
:
Διευθυντης ορχηστρας : Marco Armiliato Ernani :
Marcello Giordani Elvira :
Angela Meade Don Carlo :
Dimitri Hvorostovsky Giovanna :
Mary Ann McCormick Don Ruy Gómez de Silva :
Ferruccio Furlanetto Jago :
Jeremy Galyon Don Riccardo :
Adam Laurence Herskowitz
Σκηνοθεσια : Pier Luigi Samaritani.
Πλουσια και εντυπωσιακη, οπως συνηθως, η παρασταση της Μετροπολιταν. Εξαιρετικοι οι Ferruccio Furlanetto και Dimitri Hvorostovsky, πραγματικα μεγαλες φωνες της εποχης μας, με αξιολογη σκηνικη παρουσια. Καθως μαλλον περασε η εποχη των μυθικων τενορων των προηγουμενων δεκαετιων, οι εξαιρετικες φωνες μαλλον σπανιζουν στις μερες μας. Παρ'ολα αυτα ηταν πολυ αξιολογη η παρουσια του Marcello Giordani στον ομωνυμο ρολο, Το νεο αστερι της Μετ, η Angela Meade, διαθετει μια πολυ ωραια φωνη, γεματη και με εκταση, αλλα συχνα υστερει στην σωστη και καθαρη προφορα, οποτε οι υποτιτλοι γινονται πολυ χρησιμοι... Επισης εξαιρετικος ο Marco Armiliato, στην αναγνωση του εργου.
Ο Ερνανι, ειναι μια οπερα σε τεσσερεις πραξεις του Giuseppe Verdi, σε λιμπρεττο του
Francesco Maria Piave, εμπνευσμενο απο το δραμα του Victor Hugo : Hernani.
Η θριαμβευτικη πρεμιερα του εργου δοθηκε στο περιφημο θεατρο La Fenice της Βενετιας, στις 9 Μαρτιου του 1844.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ :
ERNANI (Don Giovanni d'Aragona) (τενορος) ληστης
CARLO (βαρυτονος) ο βασιλιας της Ισπανιας
ELVIRA (σοπρανο) ανηψια και αρρβωνιστικια di Don Ruy Gomez, αγαπημενη του Ernani
DON RUY GOMEZ (μπασσος) Ισπανος ευγενης
GIOVANNA (σοπρανο) η βαγια της Elvira
DON RICCARDO (τενορος) ακολουθος του βασιλια
JAGO (μπασος) ακολουθος
ΧΟΡΟΣ αποτελουμενος κατα την περισταση απο ληστες, ιπποτες, ακολουθους του βασιλια, αυλικους, πριγκηπες, υπηρετες και κυριες της αυλης
Η δραση λαμβανει χωρα κατα το 1519, στην Ισπανια και την Ακουισγκράνα.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ : "Ο ληστης"
Ο ληστης Ερνανι, ετοιμαζει ενα πραξικοπημα εναντια στον βασιλια της Ισπανιας Καρλο, για να τον εκθρονισει. Ο Ερνανι, ειναι ερωτευμενος με την Ελβιρα, και μεταμφιεζεται για να εισχωρησει στο καστρο της οικογενειςα των Σιλβα, οπου ζει η αγαπημενη του. Η Ελβιρα, ανταποκρινεται στον ερωτα του Ερνανι, αλλα ειναι αρραβωνιασμενη με τον ηλικιωμενο Κομη Ντον Ρουϊ. Ομως και ο βασιλιας ειναι ερωτευμενος με την Ελβιρα, που φτανει κι αυτος στο καστρο των Σιλβα, κατα την απουσια του Κομη, και ζηταει να την συναντησει, για να προπαθησει για ακομη μια φορα να την πεισει να το ακολουθησει. Ο βασιλιας και ο Ερνανι, συναντωνται στο δωματιο της Ελβιρας, οπου τους βρισκει ο Κομης, ο οποιος καταφθανει με την ακολουθια του, και εξοργιζεται με την προσβολη της τιμης του. Αναγκαζεται να υποχωρησει στις απειλες του, οταν αποκαλυπτεται η ταυτοτητα του βασιλια, αλλα ζηταει να τιμωρηθει ο ληστης Ερνανι. Ο βασιλιας καλυπτει τον Ερνανι, που δεν εχει αναγνωριστει απο τον Κομη, και καταφερνει να τον φυγαδευσει απο το καστρο, παρουσιαζοντας τον σαν αγγελιοφορο του.
ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ : "Ο φιλοξενουμενος"
Το πραξικοπημα εναντια στον βασιλια αποτυχαινει και ο Ερνανι καταφευγει μεταμφιεσμενος σε προσκυνητη στο καστρο των Σιλβα, ξητωντας φιλοξενια. Ο Κομης τον δεχεται και του ανακοινωνει οτι ειναι η ημερα των γαμων του με την ανηψια του Ελβιρα. Απελπισμενος ο Ερνανι, γιατι χανει για παντα την αγαπημενη του, αποκαλυπτεται στον Κομη, ζητωντας του να τον παραδωσει στον βασιλια, που τον αναζητα. Ο Κομης αρνειται, σεβομενος την ιεροτητα της φιλοξενιας, και τον κρυβει απο τον βασιλια, που στο εν τω μεταξυ καταφθανει με την ακολουθια του. Ο βασιλιας, αφου ψαχνει στο καστρο και δεν βρισκει τον Ερνανι, φευγει παιρνοντας μαζι του την Ελβιρα, ως ενεχυρο της πιστης του Κομη, στο προσωπο του. Ο Ερνανι παραδεχεται στον Κομη τον ερωτα του για την Ελβιρα, του αποκαλυπτει και το ενδιαφερον του βασιλια για τη νεα. Ο Κομης τον προκαλει σε μονομαχια, αλλα τελικα παιρνει πισω την προκληση, συμφωνοντας να τον αφησει να ζησει, για να εκδικιθει και τους δυο, σκοτωνοντας τον βασιλια. Του επιβαλλει ομως μια συμφωνια : απο την στιγμη που του εσωσε την ζωη, αυτη του ανηκει. Ο Ερνανι ορκιζεται οτι θα τηρησει την συμφωνια τους, και του αφηνει ως ενεχυρο ενα κερας : οταν θελησει, μπορει να τον καλεσει και αυτος αμεσως θα αφαιρεσει την ζωη του.
ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ : "Η επιεικεια"
Η συνομωσια εναντια στον βασιλια συνεχιζεται. Ο Ντον Καρλο (βασιλιας), πληροφορειται οτι οι συνομωτες θα συγκεντρωθουν στο υπογειο του μνημειου του Καρλομαγνου της Ακουισγκρανα. Κρυβεται και αυτος μεσα στον ταφο του προγονου του και τους περιμενει για να τους τιμωρησει. Στο εν τω μεταξυ εκλεγεται Αυτοκρατορας. Μολις δινεται το συνθημα, εμφανιζεται μπροστα στους συνομωτες και ζηταει την τιμωρια τους. Μετα απο παρεμβαση της Ελβιρας, πειθεται να φανει μεγαλοψυχος, και τους χαριζει την ζωη, με ανταλαγμα την υποστηριξη τους. Επιπλεον, αντιλαμβανομενος οτι η Ελβιρα δεν θα συναινεσει ποτε να γινει δικη του, την προσφερει στον αγαπημενο της Ερνανι, που αποκαλυπτει την πραγματικη του ταυτοτητα και την ευγενη του καταγωγη.
ΠΡΑΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ : "Η μασκα"
Οι καλεσμενοι στον γαμο του Ερνανι και της Ελβιρας, γιορταζουν το ευχαριστο γεγονος. Αναμεσα τους τριγυρναει ενας αντρας με μασκα, που προκαλει περιεγεια και φοβο. Δεν ειναι αλλος απο τον Κομη Ρουϊ Ντε Σιλβα. Οταν η γιορτη φτανει στο τελος της, ο Κομης καλει τον Ερνανι τρεις φορες με το κορνο που του ειχε δωσει ως ενεχυρο. Ο Ερνανι προσπαθει να απομακρυνει την Ελβιρα, για να μεινει πιστος στην υποσχεση του και να αφαιρεσει την ζωη του. Κανει μια τελευταια προσπαθεια για να μεταπεισει τον Κομη, που ομως διψαει για εκδικηση. Διαλεγει αναμεσα στο δηλητηριο και το εγχειριδιο που του προτεινει, και καρφωνει το οπλο στο στηθος του. Η Ελβιρα με την σειρα της παιρνει το εγχειριδιο απο τα χερια του, και αρνουμενη να ζησει χωρις τον αγαπημενο της, τον ακολουθει και ξεψυχαει επανω στο ηδη αψυχο κορμι του.
Πληροφοριες : giuseppeverdi.it il sito ufficiale
Πρωτο αποσπασμα : Απο την προσφατη παρασταση της Μετροπολιταν. Πραξη πρωτη, εβδομη σκηνη.
Το αποσπασμα ειναι απο την Δευτερη πραξη, τεταρτη σκηνη, δευτερο μερος. Στον ρολο του Ερνανι ο Placido Domingo, της Ελβιρα η Mirella Freni και του Κομη Ρουϊ Ντε Σιλβα ο Ncolai Ghiaurov. Διευθυντης ορχηστρας ο Riccardo Muti. Η παρασταση δοθηκε στο θεατρο La Scala του Μιλανου το 1982.
Tanto gentile e tanto onesta pare
la donna mia, quand'ella altrui saluta,
ch'ogne lingua deven tremando muta,
e li occhi no l'ardiscon di guardare.
Ella si va, sentendosi laudare,
benignamente d'umiltà vestuta;
e par che sia una cosa venuta
da cielo in terra a miracol mostrare.
Mostrasi sì piacente a chi la mira,
che dà per li occhi una dolcezza al core,
che 'ntender no la può chi non la prova:
e par che de la sua labbia si mova
un spirito soave pien d'amore,
che va dicendo a l'anima: "Sospira!"
Παγκοσμια ημερα Ποιησης, 21 Μαρτιου 2012. Σονεττο απο το XXVI κεφαλαιο της "Νεας Ζωης" (La Vita Nova), του Dante Alighieri, απο τα πρωτα δειγματα λογοτεχνιας στην Ιταλικη γλωσσας (διαλεκτος της Φλωρεντιας), γραμμενο μεταξυ του 1923 και 1295. Στην "Νεα Ζωη", ο Δαντης, εναλλασοντας την προζα με την ποιηση, περιγραφει την συναντηση του με την Βεατρικη, που αποτελει την εξιδανικευση της αγαπης. Βεβαια, ολο το εργο αντανακλα τα πιστευω και τα ιδανικα της εποχης του. Προκειται για ενα απο τα αξεπεραστα αριστουργηματα της Ιταλικης λογοτεχνιας, που κατα την ταπεινη μου αποψη, πρεπει να διαβαστει στην γλωσσα στην οποια γραφτηκε.
Παρ'ολα αυτα, παραθετω την ελευθερη του μεταφραση :
Τοσο ευγενικη και αγνη φαινεται,
η αγαπημενη μου οταν χαιρετα τους αλλους,
που οι γλωσσες τους τρεμουν και βουβαινονται,
ενω τα ματια τους δεν τολμουν να την κοιταξουν.
Εκεινη περναει, ακουγοντας τους επαινους τους,
καλωσυνατα ντυμενη με την ταπεινοτητα της,
και μοιαζει να ειναι μια μορφη που κατεβηκε
απο τον παραδεισο στην γη για να δειξει ενα θαυμα.
Φαινεται τοσο ευχαριστη σε οποιον την θωρει,
και απο τα ματια δινει μια γλυκυτητα στην καρδια,
που δεν μπορει να την καταλαβει οποιος δεν την νιωσει :
