Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ GALLARATE // PASSEGIATA DOMENICALE AL CENTRO DI GALLARATE

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ GALLARATE

Το πρωί της Κυριακής, μας βρήκε να περιδιαβαίνουμε στο κέντρο της μεγαλύτερης πόλης της περιοχής (περίπου 50.000 κάτοικοι), την Gallarate. Η Gallarate είναι ουσιασικά μία βιομηχανική πόλη που ξεκίνησε να διαμορφώνει την σημερινή της μορφή κατά τον 18ο αιώνα και δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξει από άποψη αξιοθέατων. 
... η κλασσική, στις περισσότερες ιταλικές πόλεις, πλατεία αφιερωμένη στο Risorgimento και στους αγώνες γιά την ίδρυση του σύγχρονου ιταλικού κράτους.



... ένας από τους κεντρικούς δρόμους στην εμπορική καρδιά της πόλης ...



... πάντα υπάρχει και ένα όμορφο μπαλκονάκι να θαυμάσει κανεις!


Αν και στον βορρά δεν είναι τόσο διαδεδομένη η porchetta, εν τούτοις στο Gallarate υπήρχε ένα μαγαζί που την παρασκεύαζε με τον παραδοσιακό τρόπο, καθώς οι ιδιοκτήτες κατάγονται από την Umbria. Βέβαια δεν παραλείψαμε να την δοκιμάσουμε!


... μετά την βόλτα μία μικρή στάση για ένα aperitivo (προτίμησα ένα analcolico, δηλαδή χωρίς αλκοόλ), συνοδευόμενο βέβαια από τα σχετικά αλμυρά εδέσματα ...


Αργά το απόγευμα γιά το δείπνο, οι φίλοι μας μας οδήγησαν σε μία πιτσαρία της περιοχής. Το μαγαζί ονομάζεται I Fontanili και βρίσκεται μέσα σε ένα μεγάλο, καταπράσινο πάρκο. Η ονομασία του σημαίνει "οι πηγές" και πράγματι στην γύρω περιοχή αναβλύζουν πολλές φυσικές πηγές νερού, τελεί δε υπό την προστασία της WWF. Το κεντρικό κτήριο πρέπει να προέκυψε από την ανακαίνιση κάποιας κτηριακής δομής, η οποία κατασκευάστηκε για βιομηχανική χρήση.
Το εστιατόριο ήταν εξαιρετικά καλόγουστο, τεράστιο, και κατάμεστο από κόσμο. Οι περισσότεροι παραγγέλναν πίτσα. Οταν την δοκιμάσαμε κι εμείς καταλάβαμε το γιατί : ήταν από τις πιό νόστιμες πίτσες που γευτήκαμε ποτέ! Η ζύμη φτιαγμένη παραδοσιακά με φυσικό προζύμι, ψήσιμο σε ξυλόφουρνο και απο επάνω φρέσκα υλικά καλής ποιότητας : αυτά είναι τα μυστικά για την τέλεια ιταλική πίτσα! 
Συνοδέψαμε με δροσερή ιταλική μπύρα Moretti.


Η ευχάριστη έκπληξη όμως δεν τελείωσε εκεί, καθώς δίπλα στην πιτσαρία υπήρχε ένα μικρό εργαστήριο που έφτιαχνε παραδοσιακό ιταλικό παγωτό, gelato όπως καθιερώθηκε να λέγεται διεθνώς από τους αμερικάνους ... Το μυστικό γιά το φημισμένο ιταλικό παγωτό, που το αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως με την πρώτη μπουκιά, είναι βασικά η καλή ποιότητα των πρώτων υλών, το φρέσκο γάλα και η κρέμα γάλακτος. Το παγωτό καταναλώνεται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την στιγμή που παρασκευάζεται και δεν το κρατάμε στην κατάψυξη για μέρες, γιατί αλλάζει πολύ η δομή του αλλά και η γεύση του. 
Τα παγωτά που διαλέξαμε δεν πρόλαβα να τα φωτογραφίσω, γιατί ήμουν απορρφημένη πρωτίστως στο να τα δοκιμάσω, αλλά έβγαλα φωτογραφίες απο επαγγελματικές παγωτομηχανές του περασμένου αιώνα, καθώς στον χώρο υποδοχής της gelateria υπήρχε και ένα μικρό μουσείο με την ιστορία του παγωτού. 


Αργότερα, ψάχνοντας πληροφορίες γιά να γράψω την ανάρτηση, έμαθα ότι η φιλοσοφία του I Fontanilli είναι να συνδυάζει την ποιότητα με την παράδοση και την κουλτούρα. Νομίζω ότι το έχει επιτύχει πλήρως, και αν ο δρόμος σας σας βγάλει στην περιοχή, που σίγουρα δεν είναι από τις πιό τουριστικές της Ιταλίας, μην παραλείψετε να το επισκευτήτε.

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

LAGO DI VARESE LIDO DI SCHIRANNA ΙΟΥΛΙΟΣ 2016 // LAGO DI VARESE LIDO DI SCHIRANNA

LAGO DI VARESE LIDO DI SCHIRANNA ΙΟΥΛΙΟΣ 2016

Στην λιμνη του Βαρέζε (Lago di Varese) βρεθήκαμε για απογευματική βόλτα ενώ είχε προηγηθεί καταρρακτώδης βροχή. Πρόκειται γιά μια μικρή αλπική λίμνη που έχει χαρακτηριστικό σχήμα παπουτσιού, και ανήκει και αυτή στις λεγόμενες 7 λίμνες της επαρχίας Βαρέζε (με μεγαλύτερη τη Lago Maggiore). Τα νερά της λίμνης είναι μολυσμένα από τα παρακείμενα εργοστάσια και απαγορεύεται το κολύμπι.


... παρ' όλα αυτά καμμιά δεκαριά κύκνοι και άλλες τόσες πάπιες κολυμπούσαν στα θολά νερά ...



Η πόλη του Βαρέζε (Varese) δεν βρέχεται από την λίμνη, το επίνειο της ονομάζεται ακτή Σκιράνα (Lido di Shiranna). Εκεί συναντήσαμε ένα υπέροχο, καταπράσινο πάρκο, που προσέφερε διάφορες δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους. Ιδιώς για τα παιδιά είναι ένας μικρός παράδεισος και τα έβλεπες να τρέχουν απο παντού καταχαρούμενα! Μέσα στο πάρκο απαγορεύεται η διέλευση μηχανοκινούμενων μέσων. Επιτρέπεται όμως η είσοδος ζώων και πράγματι είδαμε πολλά σκυλάκια να χαίρονται το χορτάρι και την ανοιχτωσιά. Να σημειώσω ότι πουθενά δεν είδαμε μία τόση δα ακαθαρσία σκύλου, οι ιδιοκτήτες φρόντιζαν να τις εξαφανίζουν εγκαίρως...
Στο Lido di Schiranna διέξαγονται κωπηλατικοί αγώνες και υπήρχαν οι ανάλογες εγκαταστάσεις. Το 2013 είχαν διεξαχθεί μάλιστα και παγκόσμιοι αγώνες κωπηλασίας, υπήρχε και μία κατασκευή σαν πύργος αναμετάδοσης η οποία όμως σήμερα ήταν μάλλον εγκαταλελειμμένη.
Φημισμένη είναι η ποδηλατική διαδρομή που ξεκινάει από αυτό το σημείο και διατρέχει όλη την περιφέρεια της λίμνης; κατά μεγάλο μέρος ακολουθεί την όχθη, υπάρχουν όμως και σημεία που απομακρύνεται από αυτήν. Είναι γενικά εύκολη διαδρομή, μπορούν να την διατρέξουν και παιδιά, η μέγιστη ανηφόρα φτάνει τα 200 μέτρα, τα συνολικά χιλιόμετρα είναι περίπου 28, και ο μέσος χρόνος γιά να την διατρέξει χαλαρά ένας ποδηλάτης είναι 4 ώρες.


... οι λιγοστοί κύκνοι μας αποχαιρέτισαν κατευθυνόμενοι προς το ηλιοβασίλεμα ..


Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

ORTA SAN GIULIO ΙΟΥΝΙΟΣ 2016 // ORTA SAN GIULIO

ORTA SAN GIULIO ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

Η λίμνη Όρτα (Lago d' Orta), είναι μία απο τις πιό μικρές και ίσως η πιό γραφική της περιοχής. Ανήκει στο γεωραφικό διαμέρισμα του Piemonte (Τορίνο) και στην επαρχία της Novara. Μεταξύ της Lago d' Orta και της Lago Maggiore παρεμβάλλεται το όρος Mottarone. Η λίμνη αρχικά ήταν γνωστή με το όνομα Lago San Giulio, ενώ το σημερινό της όνομα άρχισε να χρησιμοποιείται από τα μέσα του 17ου αιώνα. Οσο πανέμορφη και να φαίνεται, τα νερά της λίμνης είναι ακόμη μολυσμένα από την οικολογική καταστροφή που ξεκίνησε από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα ή κλωστοϋφαντουργία Bemberg και που επιδεινώθηκε από τα απόβλητα άλλων βιομηχανιών που αναπτύχθηκαν στις όχθες της την δεκαετία του '70. Μόνο τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται προσπάθεια να ξαναζωντανέψει η λίμνη, και φαίνεται ότι αποδίδει...
Η μεγαλύτερη κωμόπολη που βρέχεται από την λίμνη είναι η Orta San Giulio, μικρούλα (1160 κάτοικοι) και πολύ γραφική, αφού έχει διατηρήσει όλη την μεσαιωνική της γοητεία. Περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τα πιό όμορφα χωριά της Ιταλίας, του Touring Club Italiano. Σήμερα είναι διάσημος τουριστικός προορισμός και προτιμάται ιδιαίτερα για τέλεση γάμων; πράγματι, την μέρα που την επισκευτήκαμε, και παρ' όλο τον άσχημο καιρό, στόλιζαν την αυλή του Δημαρχείου γιά ακόμη μία γαμήλια τελετή, απ' ότι καταλάβαμε Αμερικάνων, που είχαν καταφθάσει ειδικά γι΄αυτόν τον σκοπό, τόσο οι οικογένεις των νεόνυμφων, όσο και οι προσκεκλημένοι ...
Δυστυχώς έβρεχε καταρρακτωδώς όταν φτάσαμε, και δεν μπορέσαμε να την χαρούμε όπως υπολογίζαμε, απλά επωφεληθήκαμε μίας μικρής ανάπαυλας της βροχής γιά να κάνουμε μία σύντομη βόλτα στην πόλη. 

... η θέα μπαίνοντας στην Orta San Giulio είναι μαγευτική ...


.... περιδιαβαίνοντας στα στενά σοκάκια της πόλης ....




... ένα από τα πολλά μαγαζιά με τοπικά προϊόντα και λιχουδιές ...


... ζήλεψα την περιποιημένη, πανέμορφη μικρή πλατεία ...


... η αρχή της λεγόμενης salita Motta (άνοδος Μότα, ή αλλιώς οδός Claire Albertoletti) που οδηγεί στην εκκλησία Orta San Giulio (το κίτρινο κτήριο στο βάθος)


... στην κεντρική πλατεία της Orta San Giulio έχει δοθεί το όνομα του Mario Motta, ηρωικού αγωνιστή της ιταλικής αντίστασης, που εκτελέστηκε τον Νοέμβριο του 1944



... το broletto (το Δημαρχείο κατά την μεσαιωνική εποχή) διέθετε στο ισόγειο στοά με καμάρες, όπου συγκεντρωνότουσαν οι πολίτες για να συζητήσουν ή λειτουργούσε ως αγορά (στην συγκεκριμένη περίπτωση μας προφύλαξε από την βροχή!)


Κάπου στο κέντρο της λίμνης βρίσκεται το ένα και μοναδικό μικροσκοπικό νησάκι του San Giulio, το οποίο πήρε το όνομα του απο τον τοπικό άγιο. Ο San Giulio (Άγιος Ιούλιος) ήταν συμπατριώτης μας έλληνας, με καταγωγή από την Αίγινα, και έφτασε στην περιοχή στα τέλη του 4ου αιώνα, μαζί με τον αδελφό του Ιουλιανό. Με την συγκατάθεση του αυτοκράτορα  Θεοδόσιου, τα δύο αδέλφια άρχισαν να διδάσκουν τον χριστιανισμό στους παγανιστές της περιοχής. Σύμφωνα με τον θρύλο, έχτισαν 98 εκκλησίες και όταν έφτασαν στην 99η, ο Ιούλιος έστειλε τον Ιουλιανό στο Gozzano να την χτίσει εκεί, ενώ ο ίδιος έψαχνε το κατάλληλο μέρος κοντά στην λίμνη γιά να θεμελιώσει την 100η. Επέλεξε τότε το μικρό νησάκι στην μέση της λίμνης, αλλά καθώς δεν είχε μέσον γιά να φτάσει εκεί, ο θρύλος λέει πως έβαλε τον μανδύα του επάνω στο νερό και τον χρησιμοποίησε για σχεδία! Οταν έφτασε στο νησί, χρειάστηκε να κατατροπώσει τους δράκους και τα φίδια που κατοικούσαν έκει πέρα (παγανιστικά σύμβολα, και η όλη ιστορία θέλει να επισημάνει την επικράτηση της νέας θρησκείας έναντι της αρχαίας παγανιστικής) και τελικά θεμελίωσε την εκκλησία στην οποία δώθηκε και το όνομα του. Υπάρχουν ενδείξεις για ανθρώπινη παρουσία στο νησί, ακόμη από την Νεολιθική εποχή. Τα σημερινά κτίσματα χρονολογούνται από τα μέσα του 17ου αιώνα. Εκτός από τα εκκλησιαστικά κτίσματα, υπάρχουν και λίγα σπίτια ιδιωτών, τα οποία σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως ως παραθεριστικές κατοικίες και κατοικούνται μόνο λίγους μήνες τον χρόνο. Γιά να φτάσει κάποιος στο νησάκι, υπάρχουν μικρά ταχύπλοα που σταθμεύουν στην piazza Motta.



... οι ορτανσίες ευδοκιμούν στην Orta San Giulio, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή και είναι πραγματικά εντυπωσιακές!


... λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, βρίσκεται και το πανέμορφο ξενοδοχείο Villa Crespi, με την πολύ ιδιαίτερη ανατολίτικη του αρχιτεκτονική (stile moresco-eclettico). Ο Cristoforo Benigno Crespi, ήταν ένας πλούσιος βιομήχανος βαμβακιού και έχτισε αυτήν την βίλλα γύρω στα 1897, σε στυλ που να θυμίζει την εξωτική Βαγδάτη, γιά να την προσφέρει ως δώρο στην γυναίκα του Pia Travelli Crespi. Φυσικά η πανέμορφη βίλλα, κατά την διάρκεια της ύπαρξης της, έχει φιλοξενήσει πολλές προσωπικότητες και vips, ακόμη και τον βασιλιά της Ιταλίας. Στα 1999 ανακαινίζεται με μεγάλη φροντίδα από τον Antonino Cannavacciuolo, ο οποίος ήδη διαχειρίζεται το εστιατόριο αλλά και το ξενοδοχείο, και  ξαναβρίσκει την ανατολίτκη της γοητεία. Το φημισμένο πλέον εστιατόριο της Villa Crespi, που το διευθύνει πάντα ο ίδιος ο σέφ, κερδίζει 2 αστέρια Michelin.


Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

MOTTARONE ΙΟΥΝΙΟΣ 2016 // MOTTARONE GIUGNO 2016

MOTTARONE ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

Τις μέρες που βρεθήκαμε στην Ιταλία, ο καιρός δεν ήταν και πάρα πολύ καλός. Παρ' ότι ήμασταν πάντα υπό την απειλή της βροχής καταφέραμε να επισκευτούμε διάφορα όμορφα μέρη γύρω από τις πολλές και όμορφες λίμνες της περιοχής. 
Η Lago Maggiore είναι μία πανέμορφη λίμνη με πολλά αξιοθέατα. Προσπεράσαμε την λιγότερο γραφική, αλλά συμπαθητική Stresa με τα εντυπωσιακά πολυτελή ξενοδοχεία, αφού την έχουν επισκευτεί ήδη στο παρελθόν, και ανεβήκαμε στα 1492 μέτρα, στο Mottarone. Ενα πράγμα που μας παραξένεψε ήταν ότι ο δρόμος που οδηγούσε στον προορισμό μας, περνούσε μέσα από ιδιοκτησία της κραταιάς οικογένειας των Borromei, στην οποία ανήκουν μεγάλα τμήματα γης στην περιοχή, καθώς και τα νησάκια απέναντι από την Stresa, τα οποία αποτελούν διάσημο τουριστικό αξιοθέατο; γιά να διασχίσουμε λοιπόν αυτόν τον ιδιωτικό δρόμο καταβάλαμε ενα όχι και τόσο ευκαταφρόνητο ποσό σε διόδια! 
Το Mottarone βρίσκεται σε ένα σημείο από το οποίο μπορεί κανείς να δει και τις 7 λίμνες της περιοχής, ενώ στα Βορειοδυτικά ξεχωρίζει η επιβλητική κορυφή Monte Rosa των Άλπεων. Βέβαια, λόγω του καιρού, η θέα την ημέρα που πήγαμε δεν ήταν εξαιρετική... Σε παρακείμενες κορυφές εκτείνεται ένα μικρό χιονοδρομικό κέντρο, εξοπλισμένο με τα ανάλογα τελεφερίκ. Επίσης υπάρχουν 3-4 καταφύγια με ξενοδοχείο και εστιατόριο, και το Alpyland, τόπος ψυχαγωγιας για τους τολμηρούς, αφού διαθέτει ένα τρενάκι που κνείται με την βαρύτητα επάνω σε υπερυψωμένες από το έδαφος ράγες.





- τελεφερίκ και Alpyland (υπό βροχή...)


Στις ορεινές περιοχές την Λομβαρδίας, επιβάλλεται να δοκιμάσει κανείς πολέντα, μανιτάρια porcini και λουκάνικα! 
Τα πιάτα που διαλέξαμε ήταν :
- πολέντα με λουκάνικο


- πολέντα με λουκάνικο και μανιτάρια


- πολέντα με spezzatino, νόστιμο μοσχαράκι σε μικρά κομματάκια μαγειρεμένο σε σάλτσα.